سیاستهای تهدیدکننده قیمت مسکن
سیاستهای تهدیدکننده قیمت مسکن
(زمان مورد نیاز برای خواندن مقاله 7 دقیقه)
سیاستهای مختلفی میتوانند بر قیمت مسکن تأثیرگذار باشند و در برخی موارد، به افزایش شدید قیمتها منجر شوند. این افزایش قیمت میتواند تبعات اجتماعی و اقتصادی گستردهای داشته باشد.
برخی از مهمترین سیاستهایی تهدیدکننده قیمت مسکن
* افزایش نرخ بهره بانکی :
افزایش نرخ بهره باعث گرانتر شدن هزینههای وام مسکن میشود و ایجاد انتطار تورمی در سال های بعد برای خریداران و در نتیجه قیمت گذاری های تند و رقابتی ، نامعقول و درنیجه منجر به ایجاد توهم و انکسار بازار معاملات میشود.
* انبساط پولی:
افزایش حجم پول در گردش میتواند به تورم عمومی تقاضای کاذب و در نتیجه افزایش قیمت مسکن منجر شود.
* عدم ساماندهی اجاره مسکن :
اجاره های بی رویه و عیر قانونی و بدون نطارت و بدون مالیات بر درآمد در بخش مسکن، بدون توجه به توانایی درامدی متقاضیان ، افراد را ترعیب به خرید خانه و کسب درامد بالا و بدون دردسر از محل اجاره میکند لذا حبابهای قیمتی در بازار مسکن ایجاد می کند.
* بی توجهی به بازار صنایع و بورس :
نبود سیستم بانکی مناسب و مدیریت اقتصادی و اداره نا مناسب بورس و شرکت های مالی و اقتصادی و نبود امنیت سرمایه گذاری منجر به فرار سرمایه از بخش اقتصادی و صنایع به سمت سرمایه گذاری امن و درامد اجاره خوری میشود.
* ارایه وام های کم بهره و آسان به بخش خاصی از جامعه :
وام های بزرگ و کم بهره رانتی که عموما به افراد وابسته و مرتبط به حکومت با کمترین موانع پرداخت میشود برای درامد بی درد سر اجاره و گاها پولشوئی و سفته بازی به سمت خرید مسکن سرازیر میشود.
* عدم نظارت و کنترل بی انطباطی ، سوداگری و بازیگری بانک ها در بازار مسکن :
نفود بانک ها بر بخش های مختلف حکومت موجیات اعمال سیاست های سوداگرانه انها که عموما ویرانگر اقتصاد است میشود و با جمع اوری نقدینگی بصورت غلط و ورود به بازار مسکن و افزایش شدید قیمت به سود های کلان دست پیدا میکنند.
* عدم وجود قوانین برای مبارزه شبکه های مافیایی و رانت در بازار مسکن :
نبود قوانین و ساماندهی اجاره موجب شده سرمایه گداران خصوصی و خصولتی بشدت علاقمند به این بازار بی در و پیکر و در نتیجه افزایش قیمت مسکن میشود.
* عرصه بی رویه زمین به ادرات دولتی :
عرصه زمین های مرعوب شهری و حومه به ادرات دولتی و یا در قالب تعاونی کارکنان با حداقل قیمت برای کارکنان که عموما خانه دار هستند . موجب چند خانه ای شدن عده ای از انها به طمع ورود به بازار اجاره گردیده.
* عدم عرصه زمین به افراد بدون خانه :
عرصه زمین های شهری و حومه باید فقط به افراد بدون خانه توسط تعاونی های خصوصی تحت نطارت دولت انجام شود.
دیگر عوامل تهدیدکننده قیمت مسکن
* سرمایهگذاریهای سوداگرانه به بازار مسکن :
اشخاص حقیقی و حقوقی با هدف کسب سود کوتاهمدت، میتواند به افزایش سریع قیمتها و ایجاد حبابهای قیمتی منجر شود.
*دیدگاه سرمایه گذاری به مسکن و املاک:
ناپایداری اقتصاد آحاد مردم را ترغیب به خرید ملک میکند
* تمرکز جمعیت در شهرهای بزرگ:
تمرکز جمعیت در شهرهای بزرگ و افزایش تقاضا برای مسکن در این مناطق، باعث افزایش قیمتها میشود.
* تورم عمومی:
افزایش تورم عمونی میتواند به افزایش قیمت تمام کالاها و خدمات، از جمله مسکن، منجر شود.
* بحرانهای اقتصادی جهانی:
بحرانهای اقتصادی جهانی میتوانند به افزایش نرخ ارز و تورم منجر شوند و در نتیجه قیمت مسکن را افزایش دهند.
* تغییرات جمعیتی:
افزایش جمعیت و مهاجرت به شهرها، میتواند به افزایش تقاضا برای مسکن و در نتیجه افزایش قیمتها منجر شود.
پیامدهای افزایش قیمت مسکن
* کاهش قدرت خرید:
افزایش قیمت مسکن، قدرت خرید اقشار متوسط و کمدرآمد جامعه را کاهش میدهد و دسترسی آنها به مسکن را دشوار میکند.
* تشدید نابرابریهای اجتماعی:
افزایش قیمت مسکن، شکاف طبقاتی را افزایش میدهد و باعث میشود که تنها اقشار پردرآمد بتوانند به مسکن مناسب دسترسی داشته باشند.
* کاهش رشد اقتصادی:
افزایش قیمت مسکن میتواند به کاهش سرمایهگذاری در بخشهای دیگر اقتصاد منجر شود و رشد اقتصادی را کند کند.
* بیثباتی اجتماعی:
افزایش قیمت مسکن میتواند باعث نارضایتی عمومی و بیثباتی اجتماعی شود.
راهکارهای مقابله با افزایش قیمت مسکن
* افزایش عرضه مسکن:
افزایش عرضه مسکن از طریق ساخت مسکنهای ارزانقیمت با کیفیت و افزایش تراکم ساختمانی در مناطق شهری، میتواند به کاهش قیمتها کمک کند.
* تنظیم بازار مسکن:
دولتها میتوانند با اعمال مالیات بر معاملات مسکن و درامد اجاره مسکن ، محدود کردن خرید چندین ملک توسط یک فرد و حمایت از اجاره مسکن، به تنظیم بازار مسکن کمک کنند.
* حمایت از اقشار کمدرآمد:
ارائه تسهیلات آسان و بدون بهره بلند مدت و یارانههای مسکن به اقشار بدون خانه ، میتواند به آنها کمک کند تا به مسکن مناسب دسترسی پیدا کنند.
* توسعه حمل و نقل عمومی:
توسعه حمل و نقل عمومی میتواند به کاهش تقاضا برای مسکن در مناطق مرکزی شهرها و افزایش عرضه مسکن در مناطق حاشیهای کمک کند.
در نهایت، باید توجه داشت که کنترل قیمت مسکن یک چالش پیچیده است و نیازمند اتخاذ سیاستهای جامع و هماهنگ در سطح ملی و محلی است.
سیامکنامدار - مشاور استراتژیک ساختمان و املاک
استفاده بادکر و اطلاع نویسنده بلامانع می باشد.
مقالات مرتبط
* سیاستهای مسکن در ایران
* تأثیر افزایش قیمت مسکن بر بازار کار
* نقش سرمایهگذاری خارجی در بازار مسکن
* راهکارهای کاهش قیمت مسکن در شهرهای بزرگ
برچسبها: قیمت ملک, اقتصادی املاک, بازارهای مالی, تحلیل بازار املاک